ne dediğini bilmeden..

Tam karşımda ki aynaya bakıyorum
Kendimi görüyorum, senin de bildiğin.
Baktığım aynanın içinde
sırtımda bir başka büyük ayna, bedenimin arkasını farkediyorum..
benim bilmediğim, senin bildiğin.

Yana çevirince başımı,
bir başka aynaya bakan ben.
kendimi görüyorum, senin de bildiğin.
Baktığım aynanın içinde
bedenimin yanında başka bir ayna, profilden kendime bakıyorum
benim hiç bilmediğim, seninse bildiğin.

-Kanlı, vahşi olmasın bir bıçakla keserek değil
bir meyve kabuğunu soyar gibi-
dış kabuğumu tutarak tam ortadan çekiyorum yanlara doğru..

İçimden bana bakan, ben.
Benim bildiğim, senin hiç görmediğin..

-sen diyorsam da, "sen" hiç tek kişi olmadı seslendiğim
ben derken, "ben" olmadığım gibi.. -

Ne ifade yerleştirirsem gözlerime
hissettiğini sanıyorsun!

kıpırtısız kalırsa, dilim
boğazımda yutkunup kelimeleri
sesimi vermediğimde..

kıpırtısız kalırsa, dilin
boğazında yutkunup kelimeleri
sesini vermediğinde..

İçim dışım bir değil ki, insanım ben.
için dışın bir değil ki !

Giyiniyorum.
Tam karşımda ki aynaya bakıyorum,
Kendimi görüyorum, senin de bildiğin!