5 Oca 2009

önce..




İnce ve eski bir

porşömen kağıdına yazar gibiydi harflerini


değerinin, bilincinde..


İçindeki ışığın aydınlığı,

yansırken yüzüme,

dinlerdim.


Sesini duymak

nefesini hissetmekti, okumak..


Ve,

küçük bir kelebeğin kanat çırpınışıydı kalbim,

yanan o ateş,

tüm benliğimi sarmadan önce..

.

1 yorum:

beenmaya dedi ki...

kelebeğin ömrünün kısalığına rağmen değerini bilmek sanırım önemli olan bu...