15 Oca 2009

..




Ne zaman son kelimesi çıktı ağızdan
zaman durdu, tam o zaman.
Son katılınca, hayatın içine..
anlamı değişti görünen/hissedilen tüm detayların.

cam fanus içinde beden
sesler mırıltı halinde, ulaşsa da
ne dediklerinin önemi de yok.

içini burkan
büyüyen
bu acının, sızısı
seni tek ilgilendiren.

son sözler bir de, fısıldanan

gülümseyen mi olmalı
hatırlanan
özlenen
derin.

Bulundukları ve kalıcakları yer kadar derin.

Hüzün dağıtan, kelimeler
ve mutluluk olmalı
lay lay lom

Bir o kadar mutluluk ki, şaşarsın
bu son gözyaşı damlasına, gizlenen..

.

Hiç yorum yok: