21 Ara 2009

mırıltı..



Yağmur
soğuk ve rüzgar eserken kıyılarında
incecik dalından tutunuyorsun.

sararmış
savrulacak birazdan, sabaha..

öbek öbek
kucak kucak
çam kozalağı düşüncelerini
yığıyorsun, bedenine.

Geceyi beklemedesin, şimdiden.
bir çınar ağacının gövdesine sarar gibi kollarını
saracaksın, uykuyu.

uy-u-masanda / yaşama..

5 yorum:

Adsız dedi ki...

Yüreğine sağlık, nefis olmuş.

HüseyinSYK dedi ki...

Biraz hüzün
biraz yorgunluk,
biraz bir soluk alıp dinlensem mi acaba. ?

Hayat bazen insanı yoruyor böyle işte

İşte bu zamanlarda bizi hayata bağlayan o incecik bağların ne kadar sağlam sicimler olduğunu fark ediyor insan...
:)

beenmaya dedi ki...

ne dediğini bilmeden ne çok şey söylüyorsun sen böyle ve ben bana söylemişsin gibi hissediyorum her seferinde...

yüreğine sağlık...

Unknown dedi ki...

Teşekkür ederim, beğeniniz sevindiriyor :)

ali zafer sapci dedi ki...

Güzel paylaşımlar, teşekkürler.