sayıkla -ma-

“ Yıl olmadı mı henüz
Kaplumbağa adımında
Yüzündeki bu yeni
dalgacı edayla, geçerken zaman.

Ay’da mı değil?

Gün öyle mi? ”

zora dönüşüyor o’nsuz yaşa-ma-dıkların.

İllet bir öksürük varsa teninin içinde..
Kurtulamazsın ki, bir anda.

nefesinin
soluğunun
bedeninin
düşüncelerinin
ahhh anla işte
beyninin içinde iken!

Şimdi susma,
Koy teşhisini..

Yıl olmadı
Ay da
Gün..
Sayabileceğin birkaç gün.

Pazar’ın ardı pazartesi
cuma’nın öncesi Perşembe

hâlâ öksürüyorsun.
“seviyorum”

Zor muydu bu kadar
tek kelimeyi fısıldamak
hâlâ seviyorsun.

Koy şimdi başını yastığa.

Varsın yaşansın
uzanamadığın
aralık kalan o ikinizin dışındaki mesefade,
başka bir zaman.

Nisan’ın ılık nefesi Mayıs
Eylül’ün serinlettiği Ağustos

Duyabiliyorsan sesimi
sadece ateş sayıklamaları bunlar,
geçecek..

fısıldıyorum kulağına
tek sen, dinle..

aşkın kızıl ateşi
saçının her bir telinden
parmak uçlarına kadar
yakacak tenini.

kalan kül, sen olana kadar.
kalan sen, kül olana kadar.

.