vicdan..

Bir gün;

yanyana yürümemeye başlanır

hizanız bir olsa da.

gözlerini kaçırdığında değil de,

söylediklerinin ardında

saklamaya çabaladıkları

dolanır durur

ellerinde, dilinde

ha döküldü, ha sökülecek!

samimi-yet ne denli yeterli kalır

büyütürken o

kucağında buz dağları!

Bir gün;

vur dum duymazdın

o gün vurdu en çok sol köşenden

bildiği en apaçık yarandan!

Elini uzattığında

lütuf ihsan eyledi o..

Hata'sızdı

Suç'suzdu

-kendi değerlerinde-

Sustun.

Bir gün;

Adımlarının gerisinde kaldı.

Yürüyüp gitmek yakışmazdı

-vicdanına sor-

silkeledin, gittin!