Son dönemlerde okuduğum kitapların başı, sonu yada kendisi dönüp dolaşıp İstanbul'a çıkıyordu. Derken Ahmet Ümit'in İstanbul Hatırası ile ince ince içime işledi kendileri, blog şablonun değişme sebebi de tamamı ile bu kitapla ilgili.
Jean Christophe Grange (yazana kadar bir kaç kez nete bakmak zorunda kaldım)'ın Kızıl Nehirler'ini ilk okuduğumda, elimden bırakamamış, işe gidip-gelirken yol bana yetmemişti :) İstanbul Hatırası'nda da aynı lezzeti buldum. İnsani duygularla sarmalanan, hisli, romantik, kanlı, merak uyandırıcı, kan ve cinayetlerle bezenmiş, çok güzel bir kitaptı.
Her bölümünde yada her cinayette öğrenilen İstanbul'a ait tarih bilgisini de katarsak işin işine, mutlaka okunması gereken bir kitap.
2 yorum:
bu kitabı okuduktan sonra istanbul'u sevmeme ramak kaldı :))
Sırada beyoğlu rapsodi'si var maya, bugüne kadar kitaplarını okumadığıma hayıflandım doğrusu :)
Yorum Gönder