8 Ağu 2010

ifşa..




Gözlerinden düşüyor , gizlediklerin
Parmak uçlarıyla dokunup
Orada diyorlar, acımasızca

-Görüyorum.

Çözmek ve dile getirmek
En derin sırlara ulaşmakla eş değildi ki, sen için.

Yudum yudum içerken acını
sanki, anason etkisinde dudağın kenarındaki, bilmiş tebessüm
Gülerken ifşa edenin!

içinde ağırlaşıyor, zaman..

Önce kalbin
Bakışların
Ellerin
Uzaklaşıyor, teninden
Minik toz zerreleri gibi parça parça savruluyorlar etrafa..
Ne sana aitler, ne bir başkasına.

Süzülüp, gözlerinden düşünlere ekleniyorlar
Bir
İki
Üç
Katlana katlana hüzün!

-ne diyorduk?

-sıkı sıkı sarılsam, kelimelere
çıplak kaldığında üşürken, ruhum!

2 yorum:

Unknown dedi ki...

bir şeyin şiir olması için tek bir sıkı dizesi olması yeterlidir; 'ktlana katlana hüzün!', evet burada kotarılmış bu iş ve fakat kalanı boyama kitabı gibi olmuş. ne yapiyim, anlıyorum şiirden, durduramıyorum kendimi!

Unknown dedi ki...

Eleştirilere, açığım :)
her ne kadar şiir demesem de, yazdıklarıma..