10 Mar 2010

rötuş




Şaraptan damlayan kırmızının; kana bürenen tonunda
ruj sürdü kadın…

Rengi solmuş bir dudağın, izlerini kapatmak için
yansıdığı bakışlarda!

3 yorum:

y. dedi ki...

korkunç bir işe kalkışan kişi bunu çoktan tamamlayıp bitirmiş olduğunu düşlemeli, geçmiş kadar geriye döndürülemeyecek bir gelecek olduğu düşüncesini kendine kabul ettirmeli der borges, bir kere maskelersek yüzümüzü, kendi yüzümüzü unutmaz mıyız.. bir kere boya sürüldü mü yüze bir daha asla parıldamaz genç kız teni derdi büyüklerimiz, acı da olsa kendimizden böyle vazgeçmeye hazır mıyız?

beenmaya dedi ki...

kapanır mı o iz gerçekten bakmasını bilen ve gören bakışların arasında....

Unknown dedi ki...

maskelerimiz olmadan, neyiz ki? diyeceğim ben..