ne dediğini bilmeden / konuş'ma..

Elin hayalinde, saçlarında dolaşıyor biraz ürkek.
Omuzuna dokunan parmaklarından kalan,
hafif koku yanı başında.
“Yine mi adım adım ona yürüyorsun ?”

Saçlarını savuruyor rüzgar
Hayaller kanat takıp kaçarken senden uzaklara;
Ah sen ne kadar da yalnızsın!

yumduğun avuçlarının arasında,
henüz koparılmış bir papatya; solmasını izleyeceğin.

Ya bahar, umutlar
hani her güne yeniden doğan güneş?
Mırıltı gibi, ninni gibi
yeni bir bahar kapının dışında diyor dinlediğin, her ses.

“Beklemiyorum!
ben, adını harç yapıp
ördüğüm kara duvarlar arasında kala kalıyorum…”

Ah yarının, zindan gibi sessizlik!