Kimi,
Bacaklarımı topluyorum
Bedenime doğru çekip, büzülüp
Çenem dizlerime dayandığı vakit
Düşündüğümü
Beklediğimi varsayıp,
Sıçrıyorum kendimden, uzağa..
Kimi,
Küçük bir dal parçası buluyorum yerde
Arkama da bakmadan
Kolum geriye dönük
Yolda iz bırakıyorum, ince bir şeritle
Anlamadığını
Bilmediğini varsayıp
Savuruyorum tozları, havaya..
Kimi,
Karanlık perdeme az bir ışık vuruyor,
Koşup çekiyorum camlarımdan, örtüleri
Aydınlıktan kamaşırken gözlerim
Güneş diyorum..
Duymadığını
Hissetmediğini varsayıp
Karanlığa bürünüyorum, ince bir elemle..
3 yorum:
Kimi, yüreğimin sesiyle irkiliyorum gecenin içinde
Kimi, kime bu sesleniş diye kızıyorum kendi kendime
Bir de sesim kısıldı, hastayım valla:)
kimi
öyle bir şiir okuyorsun ki
senin kelimelerine nefes olmuş
susup kalıyorsun
sessiz sedasız...
yüreğine sağlık...
Kısılan seslere
susup kalmalara
rağmen..
sesime, ses gelmesi ne güzel:)
Yorum Gönder