aşikâr..

Dedi ki, buğulu sesiyle

Bayım, yüzyıllar öncesi idi belki de sizi ilk görüşüm.

Yağmur ve çamurun birbirine karıştığı işlek bir cadde de

Eteklerimi toplamış gidiyordum, telaşlı.

Siz, o süslü şapkanız,

bastonunuz ve şık kıyafetinizle atların çektiği arabanız içinde

Kısa

Kısacık bir an göz göze geldik.

Birkaç çay partisi, bir iki konser çıkışı tebessüm ettik birbirimize.

Ki, kavuşamadığımız aşikâr.

Bayım, beyazlara bürünmüş esmer tenli köleydim,

Yeşillikler içinde bir bahçe de, yeni açmış çiçeklerin üzerinde

Vakit geçirmek için yanıma gelen bir sahiptiniz!

Teninizin tadı eski günlerden aşikâr.

Bayım, kadınlı-erkekli kalabalık bir meydan.

Belki, panayır

Belki, düğün.

Tokmadığın davula inen tok sesi.

Süzülen bakışlarım,

yine size değen bakışlarım.

Basmadan elbisemi düzeltmişimdir birkaç kez, çekinerek.

Yeleğinizin cebinden çıkarıp sarma sigaranızı yakmışsınızdır, efkârlı.

Ola ki, kavuşmuşuzdur o seferinde.

Ağustos böceklerinin seslerini dinlediğimiz gecelerde, öğrenmişizdir

Karşılıklı susmayı.

Yorgun gün sonlarında, birbirimizde soluklandığımız aşikâr.

Dedi ki, buğulu sesiyle

Aşk mı dediniz bayım?

Bunca kalabalıklar içinde

Dönüp dolaşıp

Dönüp dolaşıp aynı insana yanmaktan başka nedir ki?