Ne büyük umutlarla gittim, aslında..Arkadaşlık, dostluk, paylaşım, özveri ile ilgili bol aksiyonlu olmasını beklemeden, ruha dokunan/doyuran bir film göreceğim düşüncesiyle. Öyle olması bir kenara, hiçbir şey anlatmadı bana ekranda gördüklerim, aktarmadı. Sıkıldım. Aynı film sahnesine, aynı sürelerle sığdırılan ve pek çok şeyi anlatan filmleri hatırlayınca, seçimim için kendimi suçladım bile demeliyim.
Bir sahnesinde, Tuncel Kurtiz masa başında, son derece doğal oynamıyor gerçekten sohbet ediyor gibi..peynirin tadına bakışı, içki içişi doğal. Ona eşlik eden Şevval Sam ise uzun süre yanında olan bir arkadaşı değil de, o soruları sorması gereken biri gibi, sadece sorularını soruyor.
Yakışmıyor o doğallığın yanına yada yine bana öyle geldi :)
Sanki, ikinci bir şansımız varmışta; konu bir başka sefere anlatılacakmış gibi giriş yapmadan, kişileri tanıtıyorlar ve sinemadan çıkıyorsunuz. O kadardı işte...emeğe, çabaya, elbette ki saygı ama sevmedim :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder