30 Eyl 2009
Hiç Kimseye..
İçini biledi mi seninde o zehir
Yaktı mı acısı?
İçtin mi kana kana, yine de
Belki eşitleniriz
Adının bil-in-mezlik olduğu duyguların önünde eğilirken
Çığlıklar, duvarlarına çarptı
Öfke, suretine
Sözcükler, ak kağıtların üzerine damlamadı
Hayır! damlamadı
Aktılar içe, en içe..
Süzülürken
Bedeni saran damarların içinden
Ilık ve keskin.
Acıdır dedi, fısıltı ile
Keder.
Yok oluştur bu
Oluşurken ruh ağır ağır
Dimdik, yeniden ve yeniden
Silinen sen..
Silinen adınken, şimdi eşitiz
Tek silah atışıyla
Çalan çanın tınısıyla
Ellerin birbirine vurduğu, en çıplak ten sesiyle
Hadi başlasın
Yeniden ve yeniden..
Kurgusu olmayan öykülerde, son.
Katili gizli romanlarda, maktul
Haykırır gibi yazılırken şiir, anlam
Olurum.
Bil ki, razıyım.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
İçini bileyen zehirler bir gün bal olur inşaallah. Öykülerde son,romanlarda maktul, şiirlerde anlam olan sen; dilerim başlarsın herşeye yeniden.
teşbihte hata olmaz derler ya, sevgili sufi. sadece teşbih:)
Yorum Gönder