şımarık, sabah..

güzel bir sabaha açarken, günümü
penceremin altında ki
sessizliktin..

ertelenmiş
geç varılmış akşam sohbeti, ferahlığında..
yudumladığım
çayımın ılıklığında ve az şekerli..

sende
görüyor musun?
gökyüzünde yavaş yavaş giden beyaz bulutları
sıcaktan bunalan insanları?

sende
arada bir beni düşünüyor musun?

güzel bir sabaha açarken, günümü
penceremin altındaki,
sessizliktin!

Mor menekşe hüzününe bakarken gözlerim
kırmızı kasımpatı heyecanına
bürünüyordu, kelimelerin.

Elim çeneme dayanmış
ne kadar izleyebilirdim seni
bulutları
insanları
ve dahil olmadıklarım
dışımda kalanlar
?

tadılmamış
üzerine çöken öğlen uykusu, rehaveti

uzanıpta
dokunmadığın gecenin içindeki, yıldızlar

rüzgar uçururken
saçlarının her bir telini, dört bir yana
yetişemeyen ellerin

toparlayamadığın bir dağınıklık

hani tanıdık
uysallığın ardında gizli
kabulleniş, varılan.

güne açarken, ruhumu
pencerimin altındaki sessizliktin
var olduğunu, bildiğim..

sende
arada bir beni düşünüyor musun?