Kapı önünde oyalanıyorum
Kaldırım taşının üzerinde
Evet,
Başka hiçbir amacım yok.
Kimimi kandırıyorum?
Kendimden başkasını değil,
seni beklemiyorum
geliceksin diye..
Bir cümlenin ardı sıra
Süslerken bir başka cümlemi
Evet,
Karaladıklarıma, kendimi katıyorum.
Kimimi kandırıyorum?
Harflerin üzerine gözü değenden başkasını değil,
Şiir yazmıyorum
okusun diye..
8 yorum:
insan en çok ve en güzel kendini kandırıyor zaten öyle değil mi ve sonra kendi kendine inanıp da devam ediyor bu öyküye...
İnsan biliyorda gerçeği kandırmak kolay geliyor aslında .
Bu arada bahar senin sayfanada uğramış ne iyi etmişde gelmiş:):)
beenmaya @ kanmaya ihtiyacımız var, sanırım..
ateşböceği @ tedbil-i mekanda ferahlık vardır derler ya, öyle olsun istedim :)
Elbette okumayı isteyeceğim ve okuyacağım.
Uzun bir aradan sonra Merhaba!
:)
kendimizi kandırmadan yaşayalım istedim ben,hep peşinde koştuğum,olduğum gibi olduğu gibi yaşamaktı,olmuyor malesef,kalkanlarımız olmadan yaşanmıyor.
beyaztuval yok Ihlamur :) Hoş geldin..
y. yada hep maskelerle..
Ne kadar güzel, insanın yüreğine dokunan şirler bunlar. Blogunuza, bloglararası sanal gezide rastladım. Bir, iki, üç derken neredeyse tüm şiirlerinizi okudum. Yürek paylaşımlarınız için teşekkürler...
:)den, beğenmenize, yorum bırakmanıza sevindim..teşekkürler:)
Yorum Gönder