12 Oca 2010

bir tutam hüzün..




Bırak

tam da şimdi ağlayayım.

dindiğinde acım / öfkem!



unutulan geçmişin, gölgesinde bakışlarım

dizlerimin dibine çömelmiş, ruhun

dokunamıyorum bile yüzüne..
Hissetmiyorum, artık!

"Başka bir zamanda atıyordu yürek

anladım ki,

ne o ben

ne de o sen."


Bırak

tam da şimdi ağlayayım.

En parlak ışığı vururken yüzüme, güneşin.

Pusta ve karanlıkta değil bir tanem..



Yitirdim kalan ne varsa!



umudum

say ki / sanki balondu, şişirilmiş..


süzülüyor maviliklerde

bensiz!

Kalan minik noktacağım, geride.



Evet, tam da şimdi ağlamalıyım, kendime.

5 yorum:

βЄƉΔЯƉЄм dedi ki...

ağlamak ne güzeldir tam da (O'nun) yüzüne dokunamadığında... Işığın tam ortasında...
Ağlasan da Işığın hiç eksilmesin! sevgimle....

Evren dedi ki...

elinde bir tutam hüzün kaldığında, en çok kendine yanar yürek...

ali zafer sapci dedi ki...

Çok hoş bir resim ve yazı, eğer izin verirseniz "bisiklet ve ayçiçeği meraklısıyım" resmi paylaşmak istiyorum.

Unknown dedi ki...

Teşekkür ederim, yorumlar için :)

Ve resmi netten yüklemiştim ben de, tabii ki kullanabilirsiniz..

ZePhYrE dedi ki...

en bilinen çözüm değil midir ağlamak...
söyleyemediklerin,
anlatamadıkların,
anlayamadıkların...
hepsi bir damla gözyaşının içine hapsolup akar;
ağlamak güzeldir...