26 Tem 2009

Karala'ma...

Hiç söylemediğin bir söz söyle bana dedi kadın.


Gözlerimi kapatıpta hayallere dalmayalı, o kadar zaman oldu ki..ve bir surete ( evet müsvedde gibi tam da öyle bir ifade) güvenmeyeli. Şimdi karşımda duran bu henüz tamamlanmamış gülümsemen ve yüzünle, bana bakıyorsun.


Ama ben kim olduğunu bilmek dahi istemiyorum, sen de bunu bilmiyorsun!


Yeni yeşeren bir ilkbahar çiçeği zerafetinde, sevinçlerim vardı. Belli kalıpları aştı/aşacak isteklerim..ve umudum. Umut dediğim nedir ki? Her güne yeniden, yeni bir umutla başlamak kadar sıradan..Sıradan mı? dedim. Olağan.

Hiç yorum yok: