18 Nis 2009

serzeniş..




Bu bahar yorgunum ruhum,
benden medet umma..
pencere önünde açan o minik çiçek,
hani mor menekşe, kadife yapraklı
okşasın gözlerini.
Acıya karışan,
dediklerinin,
tek kelimesini anlamadığın o haykırış melodisi
yıkasın seni..
arın.
Saçlarının yüzüne düşen, tutamları
Sabahın serinliğinde, burnunda tüten kahve kokusu
Anılarım diyemediğin
an’ların gözünün önünde silikleşen renkleri..
Belki,
Sokaktan gelen bu çığlık çığlığa
Çocuk sesleri
Tutsun ellerinden senin, diriltsin en yeni vakitlerde..

Bu bahar yorgunum ruhum,
Benden medet umma..
Sevdiğin kelimeler,
Bilmediğin bir ülke kadar, yaban.
Daha dün
dün olmadan önce,
bugünken..
deli bir çağlayandı, nefesimi tüketen
Yüksekten
En yüksekten
Aşağılara düşüp, akan ben.
Çarptıkça,
Yüzüme
Bedenime
Düşüşün o etkisi.
Yeniden ve çoşkuyla, köpüren
yine bendim.
Bugün,
kayboldum, duruldum.

Sen,
yitirmeyesin diye, beni..

açık tut pencereni,
sonuna kadar.
İçeri dolan o tatlı esinti,
dokunsun yüzüne..
bir tatlı rüyanın yumuşaklığı
yakalasın eteğinin uçlarından
bırakmasın!

Bu bahar, yorgunum ruhum!
Bu bahar yorgunum, ruhum!

Benden

su damlası kadar bile

medet umma..


3 yorum:

Asortik Krep dedi ki...

Müzikte çok güzel :) Şiire söyleyecek bir kelime bulamadım,link verdim:)

sufi dedi ki...

Medet ummasını istemediğin ruhun; baharı, ılık rüzgarlarla ve kelebeklerin kanat çırpışlarıyla toplayıp gelirse ya sana? Söz susar herhalde sevgilerimle.

bardagitasiransondamla@hotmail.com dedi ki...

"Kimdi cesaretimi kıran,üstelik
Yeni serüvenlere hazırlarken kendimi
Sesimi cılız,rüzgarımı yelkensiz
Bulan kimdi, ki şimdi geniş zaman
Kipiyle düşürüyor gölgesini anılarıma
Ama kimdi adını bir kadına ödünç verip
Doruklara çekilen büyülü doruklara
Biz Asmin dedik ona,sevgilim,kadınım,
Anamdı belki, ama o çoktandır
Üç bin metrenin altına inmiyor artık"