10 Ara 2008

gölge'm..



Gölgem, sığınmış yeryüzüne
bulutların arasından ışıldıyor, yüreğim.

Rüzgarla dağılıyorum
fırtınalar da paramparça.

Yaprak üzerlerine,
birer çiğ damlası gibi düşüyor, yaşlarım.

Ruhum, bir yamaç dibinde titriyor
korunmasız bir yavru kedi.

Nasıl da kaynıyor düşünceler, volkanlar içinde
sıcak, yoğun ve şiddetli.

bittim
ben eridim, buzdağları gibi!

şimdi mi yeşerecek fidanım?

gölgem, sığınmış yeryüzüne!

ben?
ben hâlâ bendeyim, içimde.

.

6 yorum:

Adsız dedi ki...

Hep yeşil kalsın o fidanlar :)

Adsız dedi ki...

Şiir işlerini rast getire / rast götürsün.. Umudun eksik olmasın, yüreğinden şiir hiç eksik olmasın he mi?

Şiirle kal. .

beenmaya dedi ki...

içindeysen hala sen kendinin elbet yeşeriri yeniden...

ELİF dedi ki...

şimdi mi yeşerecek fidanım?

yeşersin fidanın ve umudun eksik olmasın dizelerinde...
sevgıyle

Simla (Gathering) dedi ki...

Ulaşamasam da gölgeme...

Çok güzel, herzaman olduğu gibi...

Sevgi ve tebessümümle...

Adsız dedi ki...

i agree your idea ! very nice blog