"ah!
istanbul hiç bu kadar tenha olmadı
istanbul bu kadar tenha kalmadı"
yakalayın beni de
kollarımdan
bacaklarımdan
kalabalıklar içindeki yalnızlığımı tutun
tutun gagalarınızın ucundan..
göklerin maviliği gözlerime..
bulutların tüyden hafifliği ruhuma..
rüzgarın fısıltısı tenime..
sinerken
kalanlarımla bırakın beni
bırakın, bulduğunuz yere!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder