ilmek ilmek..

kalın şişlerin üzerine ilmek ilmek atıp umutlarını

söküklerini örüyordun, ömrünün!

izledim seni

öyle

sakin..

tükenirken; hayalden yumağın

sözlerim

sarınırken; uzayıp giden heveslerin

sıcağım

ördükçe

kalan boşlukları doldurmaya

ben

yetmedim.