31 Eki 2008

Feryat




Bugün,
ne kadar yağmur var, gözlerimde
yutamadığım bir lokma, boğazımda.

acı diyemiyorum,
öfke diyemiyorum,
bir boşlukta kaldı, duygularım
aşka dair değil bu..

tut ellerimden,
sen tut olur mu ?

Sanki,
soluk verirken karşımdaki,
ağzından çıkan
o tek nefesle
savruldu ruhum..

Çarkı dönüyor hayat gemisinin
İçine dahil değiliz, bugün
Kenarlarından sarılan kollarım, acıyor.

tut ellerimden,
sen tut olur mu?

Düşüyorum..

6 yorum:

beenmaya dedi ki...

düştüğün yer öyle açık seçik ki
eğilip de baktığımda
kendimi görüyorum...

saklıdefter dedi ki...

Düşmesen...
Yada düşsen bile o tutup çıkarsa ellerinden...

Adsız dedi ki...

ahh...
"aşka dair değil bu..."
kendimi soludum dizelerinde.. kayı düşeceğimi hissederken bu kirlilik ve koşturmaca dolu yaşamlarımızdan, sözcükler bazen ilaç bazen katil..
ilaç oldu sözlerin ruhuma,usulcacık..

Adsız dedi ki...

Bugünlerde ben de böyleyim...

buraneros dedi ki...

kelimelerle oynayışına,onlara yüklediğin anlamlara,uslubunun tadına alışmışım:))şiir okurken son sözcüğü şöyle gördüm inan:)) Düş(ü)yorum...hem düş hem yorum hem eylem,şimdi üzerine oturup kitap yazacak kadar anlam yükle okuyucu oldum:))

Unknown dedi ki...

:)
Düş(ü)yorum da hoşuma gitti. Yazarken sonrasında "d" yi atıp üşüyorum'u da eklemek istedim ama, çok fazla bu şekilde oynamalar yaptığım düşüncesi ile vazgeçtim :)