19 Eki 2008

Zehir..



Gecenin karanlığı inmek üzere pencereme..
Bir ses diyerek, yollarına baktığım bir gün daha bitiyor.

Bu mevsim sinsi üşütüyor insanı,
ne donuyorsun
ne de ısınıyor ellerin, cebine sokmadan..

Pazar sakinliğinde bir kaç şiir okumalı.
Ve ertesi güne hazırlanmalı telaşsızca..

Soluksuz kalıpta,
son feryadımla söyler gibi,
geceye haykırıyorum...

Bilmiyorsun,
Gecenin karanlığında sarınacağım nefesin tükendi..
Gecenin içinde üzerime, sıcak bir örtü gibi örtüneceğim sen.
O kadar silik ki suretin, içimi titretmiyor
Bu cılız yanan mum aksin!

Hiç yorum yok: